Φαντάζομαι ότι από τον τίτλο θυμηθήκατε τις φοβερές εκθέσεις του δημοτικού, που γράφαμε όταν άνοιγαν τα σχολεία. Γράφαμε, γράφαμε... Γράφαμε όλο ενθουσιασμό για το πόσα μπάνια κάναμε, πόσα παιχνίδια παίξαμε και πόσους νέους φίλους αποκτήσαμε! Ενώ τώρα; Ααα δεν χρειάζεται να χαλάμε μελάνι πια. Όλα συνοψίζονται σε μια λέξη... Σκατούλες! Αυτά είναι!
Ας ξεκινήσω όμως την κανονική έκθεσή μου, γιατί μόνο με ένα "σκατούλες" δεν γίνεται ανάρτηση!
Ο αγαπητός μου φίλος και σύζυγος της κολλητής μου πάει πολύ καλύτερα, αλλά έχει πολύ δρόμο μπροστά του. Χαροπάλευε για 2 εβδομάδες (τα δύο 24ωρα έγιναν 2 εβδομάδες...) και η ψυχή μας πηγαινοερχόταν στην Κούλουρη ίσα με 100 φορές την ημέρα. Όμως η γερή κράση του και η πολύ καλή φυσική του κατάσταση (προσεκτικός στο φαγητό, όχι πότης, περιστασιακός καπνιστής, ερασιτέχνης αθλητής, έκανε σχεδόν κάθε μέρα τζόκινγκ κλπ.) τον έσωσε και ανακουφιστήκαμε επιτέλους όλοι μας και κυριότερα η οικογένειά του.
Μετά από νοσηλεία 2 μηνών περίπου στο 401, βρίσκεται πλέον σε κέντρο αποκατάστασης, όπου θα του πάρει γύρω στο 6άμηνο για να γίνει το καλύτερο δυνατόν και να επανέλθει όσο γίνεται στην πρότερη κατάσταση. Μακρύς ο δρόμος, αλλά είναι τρελός αγωνιστής και πολύ καλός μαθητής όπως λένε οι φυσίατροι και οι φυσικοθεραπευτές του, οπότε ίσως και να βγει νωρίτερα.
Και τότε... Θα κάνουμε ένα μεγάλο πάρτυ! Μιας και τα δικά του (4/7) αλλά και τα δικά μου γενέθλια 5 μέρες μετά, πήγαν στράφι φέτος. Βγες εσύ καμάρι μου και θα κάνουμε ένα πάρτυ γενεθλίων 2 σε 1 που θα καεί το πελεκούδι!
Αυτό το πράγμα που κάθε χρόνο εκεί γύρω στα γενέθλιά μου κάτι συβαίνει και τρώω απανωτές φάπες, δεν το 'χω καταλάβει ακόμα... Χρωστάω κάτι; Οεο;;;; 
Οι μ@λ@κίες δεν τελείωσαν με τη λαχτάρα που πήραμε με τον αγαπημένο μας φίλο, μιας και κάπου αρχές Αυγούστου έχασα μια πολυαγαπημένη μου συγγενή. Θεία που έπαιξε το ρόλο της οικογένειάς μου, από το τρισκατάρατο 2003 -που ήταν το έτος απώλειας για 'μένα- μέχρι και πρόσφατα.
Δεν σας κρύβω ότι είμαι θυμωμένη μαζί της, γιατί ενώ βασανιζόταν από την κακιά ασθένεια, δεν είχε πει τίποτα... Όλο κάτι αυχενικά και τέτοια μπαρμπούτσαλα μας έλεγε. Από το τί έπασχε, το μάθαμε μετά το θάνατό της. Τέλος πάντων, τώρα πια είναι αργά... Είμαι σίγουρη ότι βρήκε την ησυχία και την ηρεμία που όλη της τη ζωή αποζητούσε. Δεν θα πω άλλα, γιατί συγκινούμαι...
Αλλαγή κλίματος...!!!! Υπήρξαν και κάποια ευχάριστα διαλείμματα! Καταρχήν έχω κάνει 7 μπάνια στη θάλασσα! Γιούχουουουου! Μετά από 5 χρόνια, επιτέλους θάλασσα! Μια φορά την εβδομάδα περίπου, έρχεται η papagalos28 με το βρουμ-βρουμ και εκδράμουμε στις κοντινές παραλίες της Αθήνας! 
Δύο απ΄αυτά τα μπάνια τα έκανα σε κοντινό νησί της Αττικής. Να ευχαριστήσω την papagalos28 για την πρόσκλησή της γι' αυτήν τη διήμερη μικρή απόδραση.Εκεί με περίμενε κι άλλο ευχάριστο! Είχα εδώ και καιρό καλέστρα από μια αγαπημένη blogger, τη Γωγούλα! Ήταν ευκαιρία αφού ήμουν στα μέρη της κι έτσι βούτηξα την papagalos28 και πήγαμε επίσκεψη!
Το τί μας είχε φτιάξει αυτή η κοπέλα, δεν μπορώ να σας πω! Με το που πήγαμε μας σέρβιρε την κανελάδα που έχει αναρτήσει πριν λίγο καιρό και ένα γλυκάκι με μπανάνα (Γωγούλα βόηθα! Δεν θυμάμαι τα ονόματα των συνταγών!). Εγώ σαν καλή γαϊδούρα που είμαι και ντροπές του είδους δεν έχω, ζήτησα και δεύτερο ποτήρι. Ό,τι έπρεπε για μια ζεστή καλοκαιρινή βραδιά!
Και μετά... ξεκίνησε η μαγειρική κόλαση! Να βγαίνουν πιάτα με διάφορα φαγητά και να τρέχουν τα σάλια! Ω ρε φίλε! Έσκασα η γυναίκα, διότι πώς να σταματήσω; Ήταν όλα τόσο νόστιμα, που δεν κρατιόμουν!
Η βραδιά ήταν πολύ όμορφη, οι συζητήσεις κυλούσαν αβίαστα -παρ΄όλο που ήταν η πρώτη φορά που συναντιόμασταν- και έτσι άφησα όλα τα δυσάρεστα πίσω, κάπου σε μια άκρη του μυαλού μου.
Γωγούλα θα σε μαλώσω τώρα! Χε,χε,χε! Παιδιά δεν μας άφησε να κάνουμε τίποτα! Ούτε μια μικρή βοήθεια στο σερβίρισμα. Α ρε Καβουρίνα το 'χεις της οικοδέσποινας, το παρά 'χεις μη σου πω! Αλλά πρέπει να ζητάς βοήθεια και μάλιστα πριν το φαγητό, γιατί μετά... ποιος "βόας" θα σηκωθεί να σε βοηθήσει; Χα,χα,χα,χα! Ο δε σύζυγος... Όλα τα λεφτά! Τρελό χιούμορ και ακόμα πιο τρελό γέλιο! Γεια σου ρε Κριάρι με τα ωραία σου!
Όπως βλέπετε μόνο τα καλύτερα έχω να λέω, γι΄αυτό το τόσο φιλόξενο ζευγάρι που με χαρά και μεγάλη περιποίηση μας υποδέχτηκε στο πολύ όμορφο σπίτι του! Να είστε καλά βρε παιδιά, σας ευχαριστώ για όλα και σας στέλνω την αγάπη μου κι από το blog μου!
Και μετά το διάλειμμα... τα κεφάλια μέσα! Κοινώς... μου χάλασε ο καταψύκτης, το πληκτρολόγιο, ο αποκωδικοποιητής, η ηλεκτρική σκούπα κι όλα αυτά μέσα σε 10 μέρες παρακαλώ! Ήρθε η ΔΕΗ με το χαράτσι και η εφορία κι έτσι έδεσε το γλυκό. Ευτυχώς που λόγω γενεθλίων μου και της επερχόμενης γιορτής μου, μου έκαναν δώρο τον αποκωδικοποιητή και το πληκτρολόγιο. Θαυμάστε το παρακαλώ!
Τώρα μαθαίνω βιολί και περιμένω να πιάσω μια καλή θέση κάπου στην πλ. Συντάγματος, μπας και ελεήσει κάνας ανθρωπάκος! Βέβαια λάθος επένδυση κάνω, αφού δεν έχει κανείς πια να ελεήσει! Γαμώ τη...!!!
Η άδεια έχει τελειώσει, έχω ξαναμπεί στο μαγγανοπήγαδο της δουλειάς με μειωμένο μισθό (σε λίγο ο εργοδότης θα μου ζητάει να τον πληρώνω κιόλας) και νιώθω πολύ κουρασμένη και ταλαιπωρημένη... Αν ήξεραν οι φίλοι μου τί κρύβω στα βάθη του μυαλού μου και της ψυχής μου, θα τρόμαζαν.
Όμως επειδή το 'χω το χαζοχαρούμενο όπως ήδη γνωρίζετε, εξακολουθώ να χαχανίζω σαν ηλίθιο, να χαίρομαι με το τίποτα, να ονειρεύομαι μελλοντικές ευτυχισμένες μέρες, να χορεύω π.χ. πλένοντας τα πιάτα και να με πιάνει ένας "ωχαδερφισμός" άλλο πράγμα.
Λένε ότι με την κρίση θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Εγώ θα βγω χειρότερη πάντως, καθώς από την πολλή πίεση έχω αρχίσει να εναντιώνομαι περίεργα. Έχω γίνει ανεύθυνη, αδιάφορη, όσα πάνε κι όσα έρθουν ένα πράγμα.
Κόντρα (μα πάρα πολύ κόντρα!) στις μουσικές μου προτιμήσεις, θα σας βάλω
ένα τραγουδάκι που άκουσα πρόσφατα και που έχω μια μικρή υποψία ότι
γράφτηκε για 'μένα! Ε εντάξει, γράφτηκε ίσως και για κάποιους απο σας,
αλλά τώρα το οικειοποιούμαι!
Αφιερωμένο σε όλους σας,
γιατί και φέτος θα χρειαστούμε πολλές δυνάμεις
ψυχικές και σωματικές!
(Πολλές ευχαριστίες στην αγαπημένη φίλη papagalos28, στην αξιαγάπητη Γωγούλα και το σύζυγό της, στην αγαπημένη μου Χρυσαυγή, στο γλυκό μου μυστήριο κορίτσι, στο πολυαγαπημένο μου Μαρινάκι, στο γλυκύτατο Δελφινάκι, στην αγαπημένη αστροφίλη μου Ρένα και στον αγαπητό blogoφίλο Apokalipsis999)
